Ya, saya sedang berduka...

Kenapa dan mengapa malam ini hati sy rasa sungguh kecewa..? Saya selalu rasa kecewa. Perasaan itu datang tanda di duga. Datangnya tak pernah di undang tapi kehadiran rasa itu selalu membuat saya rasa sesak...

Sy terdengar sesuatu.. Dan fikiran sy tak bole berhenti dari memikirkannya.. Dan hingga kini sy rasa begitu terbeban dengan situasi ini.

Bole tak sy arahkan minda sy supaya berhenti dari memikirkannya? Bagaimana?

Kenapa hati kita tak disertakan dnegan butang on dan off supaya kita bole off kan hati kita dari merasa macam2 rasa yang tak sepatutnya kita rasa?

Kenapa ingatan kita tak dibekalkan dengan button seperti save, delete, pause?

Saya rasa sy sedang berduka.. Ya, sy memang sedang berduka... Dan sy sentiasa rasa perasaan ini... Kenapa sy harus berduka kerana masalah ini? Apakah yang sebenarnya tersimpan di dalam hati saya? Saya tak tahu apa yang sy mahu.. Tetapi sy rasa sedih bila mengatahui kebenarannya... Saya sungguh kecewa...

Saya rasa sy sungguh tabah untuk menghadapinya tapi sy rasa sedih... Ya, saya menangis ketika menulis post ini. Ada airmata yang sedang bergenang dan akhirnya mengalir...

Dan kini, hati saya rasa sangat..... KEBAS... SAKIT... SEBAK...

Ya, sy sedang berduka.....